Más pueblos y ciudades en el desierto!

De laatste week is alweer voorbij gevlogen... het leek wel twee keer knipperen met je ogen zo snel dat het is gegaan. Maar ja misschien komt het wel doordat er de laatste week nog 3 bestemmingen op ´het lijstje´ stonden van mij, maar ook van Katie haha

Huacachina!
Nadat ik uit het internetcafé was gerold maandag om mn verhaaltje op de waarbenjij.nu te zetten, ben ik weer terug gekeerd naar het zwembad om nog even te genieten van de zon. Dat heb ik geweten, want voor dat ik er erg in had was ik verbrand en niet zo´n beetje ook, vooral mn buik (AUW). Enfin om half 5 scheurden we met de sand-buggy weg richting de woenstijn-duinen. Geweldig! Weer eens een goeie adrealine-kick sinds tijden haha Met de buggy eerst wat door de duinen heen gecrosst als een gek, met berg op en berg af, scherpe bochten en ineens hup naar beneden over diepe afgronden! Vervolgens naar de top van verschillende duinen gereden en gesandboard :D Had ik eerst nog in gedachte om er a-la-snowboard vanaf te gaan...bleken de duinen toch iets steiler te zijn dan verwacht (soort zwart-plus-plus). Uiteindelijk dus toch maar besloten om er van mijn buik af te gaan....en.... dat was ook heeeeeul erg vet! Tot slot nog de zon zien zakken in de zandduinen
en toen met een rood geschuurde buik, blauwe heupen en bergen zand rijker terug naar het hostel.
De volgende ochtend al vroeg opgestaan om de hoogste zandduin te kunnen beklimmen, de Huacachina. Bleek toch wat tegen te vallen achteraf. Niet alleen de brandende zon hakte er al vroeg in, ook het lopen was niet erg makkelijk in het soms hete zand berg opwaarts. De top helaas niet gehaald, maar wel een mooi uitzicht over de oase gekregen. :) Na nog wat baantjes in het zwembad getrokken te hebben en lekker geluierd te hebben in de hangmat was het tijd om naar Paracas (aan zee!) te gaan met de bus.

Paracas!
Paracas is een badplaatsje aan de PanAmerica Express in het midden van de wowstijn. Als gevolg van de aardbeving in augustus 2007 in deze omgeving
zie je een contrast van ingestorten huizen naast nieuw gebouwde of gerenoveerde hotels, huizen en een aangelegde boulevard. Het ieniemini plaatsje heeft vooral strand, een boulevard, hostels en restaurantjes en verder erg weinig.
Katie was een dag eerder al aangekomen en zij had al wat research gedaan op hostel-kamer-gebied en een super relaxt hostel gevonden met een twee persoonskamer, eigen badkamer, tv én als klapper uitzicht op zee! :) Zelfs het dakterras waar het ontbijt geserveerd werd had prachtig uitzicht over de oceaan! Heerlijk wakker worden. De middag een beetje rondgestruind, het oude vervallen deel van Paracas bekeken en hapje gegeten.
De volgende dag vroeg op want een boottochtje naar de Balletas eilanden stond gepland. Dit worden ook wel de Galapalos eilanden van Peru genoemd voor de arme mensen.... perfect voor ons dus! ;) In de zwemvesten gehezen scheurden we in een speedboat-achtige boot naar de eilanden. Dacht ik eerst nog dat we gingen wandelen op de eilanden, bleek dat toch ff anders te zijn. De eilanden waren rotsen vol met duizenden vogels, pelikanen en zlef pinguins. Op de strandjes lagen duizenden zeeleeuwen waaronder zelfs een groot aantal baby´s... zo schattig! Prachtig om de grote hoeveelheden vogels te zien, soms zag je zelfs geen stukje land meer. Nadeel was alleen dat de lucht niet te harden was rondom de eilanden... Einde van de ochtend waren we weer terug aan wal en hebben we de rest van de middag doorgebracht op het strand met een parasol (wil nog niet eens verbrand worden haha), een biertje en een lokale snack! ´s Avonds dan eindelijk de Ceviche geprobeerd, een
lokaal visgerecht waarbij rauwe vis (hoewel dat in twijfel wordt getrokken) in limoensap wordt bereid. Tja wat zal ik zeggen... interessant! haha

Lima!
Donderdagmiddag stond de laatste bustrip gepland naar final destination: Lima! Uiteraard verliep alles weer omgekeerd dan verwacht, typisch Peruaans volgens mij. Wij 3 keer gevraagd of de bus in Paracas stopten en 3 keer het antwoord ja gekregen. Komen we aan met onze spullen, moeten we gelijk een taxi in (gelukkig betaald door de busmaatschappij) om naar de PanAmerica Express te rijden waar de bus ons zou oppikken. Hilarische rit waarbij er drie mensen achterin zaten en drie mensen voorin, wat betekent dat de man van de busmaatschappij ergens tussen de handrem en pook zat geklemd en de chauffeur half uit het raampje hing. Over de achterbak nog maar niet gesproken, waar tot twee keer toe een tas gered moest worden om niet onder de openstaande klep door te glippen haha Uiteindelijk aangekomen bij de snelweg was er nog even paniek toen een bus van de maatschappij passeerde en niet stopte... Ja hoor dachten wij, typisch Peruaans. Uiteindelijk na een
belletje bleek het de verkeerde bus te zijn en zijn we uiteindelijk toch nog in de juiste bus terrecht gekomen. Een Royal Class bus welliswaar :)
Op dit moment is het alweer de laatste dag hier in Lima (grootste stad in de woestijn van in ieder geval Peru) en moet zeggen dat ik bijna niet meer het idee heb dat ik in Peru ben. Afgelopen dagen hebben we gewinkeld (in shoppingmall Larcomar), gegeten bij fastfood restaurants, langs de kustlijn gewandeld, naar de kapper en zelfs manicure geweest haha Interessant was het bezoekje aan de Huaca Huallamarca. Een soort van piramide vormig object dat vroeger in de Pre Incatijd werd gebruikt als ceremonie centrum. Offers van mensen werden er bijvoorbeeld gedaan. Interessant is dat ze deze plek pas 25 jaar geleden hebben ontdekt en het eerst een soort van zandberg was met stenen. Zelfs nu hebben ze nog geen eens alles ontdekt en opgegraven en schijnt er een groot deel van de piramide onder de grond te zitten. Ook wat er binnenin de piramide zit is een raadsel!

Tja en dan morgen staat de terugvlucht gepland... waarbij ik maar zo zeg meer vliegplezier voor minder geld... ;) Maandagochtend 11.00 uur (Nederlandse tijd 17.00 uur) vlieg ik van Lima naar Bogota (Colombia) waar ik 14.00 uur aankom en vervolgens lekker 7.5 uur ga wachten. ´s Avonds 21.30 vlieg ik in 10 uur naar Madrid, waar ik nog eens 2.5 uur mag wachten om dan einde van de middag eindelijk naar Amsterdam te vliegen waar ik om 18.30 uur ´s avonds aankom.
Zojuist afscheid genomen van Katie (snik snik) :( Samen echt een geweldig gezellige week gehad, maar helaas ook zij moet weer richting Nieuw-Zeeland. Een geluksvogel is ze wel, want ze blijft eerst nog een paar daagjes in Buenos Aires, Argentinië ;) Direct daarna heb ik mijn tas ingepakt en het viel me best mee. Alles zit erin gepropt, misschien wel iets te veel handbagage, maar dat zien we morgen wel!
In ieder geval kan ik nu zeggen ´Hasta pronto en Holanda´!

Liefs uit Peru! Besos! Kim

P.S. De foto´s houden jullie tegoed wanneer ik in Nederland ben ;)